Inhoudsopgave:
Video: Mini Me | Klokko | Het Klokhuis 2024
Deel van Saints For Dummies Cheatsheet
Het proces want heilig verklaard zijn als een heilige is best lang. Bijna een beweging van de wortel, de weg naar heiligverklaring heeft betrekking op lokale belangstelling en steun. De gelovigen besluiten om de voorbede in te roepen van een potentiële heilige die volgens hen waarschijnlijk in de hemel is en een kleine invloed heeft na het leven van een voorbeeldig en heilig leven. Als er een bonafide wonder plaatsvindt, gaat de zaak naar fase I, het diocesane niveau. Als dat lukt, gaat het over naar fase II, Congregatie voor de oorzaken van heiligen. Als dat klaar is, is de uiteindelijke beslissing de paus en alleen hij.
In vroegere tijden was het proces contradictoir en leek het op een rechtszaak waarin bewijsmateriaal werd gepresenteerd en onderzocht, maar ook met eventueel bewijs van het tegendeel. De term "Devil's Advocate" was een metafoor voor de persoon wiens taak het was om de officier van justitie te zijn in een seculiere rechtszaak. Hij heeft al het vuil opgegraven om de 'heilige kandidaat' in diskrediet te brengen om er zeker van te zijn dat er een objectief en eerlijk besluit is genomen over alle beschikbare informatie.
Paus Johannes Paulus II stroomlijnde en veranderde het heiligverklaringproces en maakte het tot een documentair proces in plaats van tegenstrijdig. Daarom wordt bewijsmateriaal, pro en contra, nog steeds nauwgezet onderzocht, maar het is niet langer een langdurige en betwiste onderneming. Het bewijs spreekt voor zich, en toch wegen artsen van iedereen en zelfs van geen enkel geloof mee met het beoordelen van de vermeende wonderen. Een wonder vereist empirisch bewijs dat er zich een genezingsfenomeen heeft voorgedaan zonder enige geloofwaardige wetenschappelijke verklaring.
Fase I: diocesaan Niveau (lokaal)
Vijf jaar moeten voorbijgaan na iemands dood voordat hij of zij in aanmerking komt voor de verklaring van formele heiligheid, tenzij de paus een speciale ontheffing verleent. Deze wachttijd is om enige objectiviteit te garanderen en een puur emotionele reactie op een populaire persoon te vermijden. De lokale bisschop van het plaatselijke bisdom waar de hoopvolle heilige begraven ligt, is de startplaats waar de zaak begint. Hij roept een diocesaan tribunaal bijeen om de persoon te onderzoeken.
Getuigen worden opgeroepen voor het tribunaal om te verifiëren of de persoon een deugdzaam en heilig leven leidde, en alle geschriften en toespraken die die persoon maakte, worden ook onderzocht om te zien of ze in overeenstemming zijn met de kerkleer. Als er schandalig of slecht gedrag wordt aangetroffen, moet ook bewijs van een bekering van het hart worden gevonden om aan te tonen dat de persoon zijn of haar vroegere slechte gewoonten heeft opgegeven en vervolgens een leven van heldhaftige deugd en heiligheid heeft omarmd.
Fase II: Congregatie voor de zaak van de heiligen (Rome)
Nadat het diocesane onderzoek is voltooid, wordt de kandidaat een 'dienaar van God' genoemd en worden de documenten naar het Vaticaan in Rome gestuurd voor de Congregatie van Heiligen om te onderzoeken.Negen theologen beoordelen of de zaak de verdienste heeft en, zo ja, ze bieden het aan de bisschoppen en kardinalen die in de congregatie werken. Als de bisschoppen en kardinalen het goedkeuren, wordt de zaak aan de paus gegeven voor zijn persoonlijke beslissing.
Als een geverifieerd wonder zich heeft voorgedaan sinds de dood van de persoon, kan hij of zij worden zalig verklaard (en vervolgens "Gezegend" worden genoemd). Als er twee postmortale wonderen plaatsvonden, dan kunnen ze heilig verklaard worden (en "Saint" genoemd worden). Het wonder is meestal een onmiddellijke, volledige en spontane genezing van een ernstige en pathologische ziekte of aandoening die de medische wetenschap niet kan verklaren of weerleggen.
