Video: Hapishane işi yılan başı nasıl örülür 2024
Weten hoeveel beuglijnen u moet maken, is duidelijk een belangrijke factor in fotografie met een hoog dynamisch bereik (HDR). Het biedt de broodnodige informatie over waar handmatige bracketing moet worden gestart en hoe AEB op uw camera moet worden geconfigureerd (indien mogelijk).
Het vinden van het juiste antwoord op deze vraag hangt van verschillende dingen af. Het dynamische bereik van de scène, de mogelijkheden en beperkingen van je uitrusting en je persoonlijke stijl spelen allemaal een rol.
-
Het dynamische bereik van de scène: Drie belichtingen opgenomen met -2 / 0 / + 2 EV kunnen de meeste scènes aan. Scènes met de zon, witte wolken, felle reflecties uit water, metaal of gebouwen kunnen mogelijk meer onderbelichte haakjes vereisen en scènes met zeer donkere gebieden (in de schaduw of vanwege het licht) hebben meer overbelichte haakjes nodig.
In deze afbeelding wordt een zeer hoog dynamisch bereik weergegeven. In dit geval presenteert de zon een zeer sterke lichtbron en bevinden de donkere schaduwen langs de boomlijn zich aan de andere kant van het spectrum. Zo'n scenario vraagt om meer haakjes als je ze kunt schieten.
Als je niet meer kunt (of wilt) schieten, knip je (belichtingsgegevens gaan van de schaal in beide richtingen af, worden afgesneden en verloren) dieptepunten of -hoogten.
-
Je uitrusting: Je uitrusting beperkt het aantal haakjes dat je op veel verschillende manieren kunt maken:
-
Als je belichtingscompensatie gebruikt, ben je gelimiteerd tot een EV-bereik van +/- 2. 0 EV. Dit beperkt effectief het aantal haakjes dat u redelijkerwijs kunt nemen.
-
Als u AEB gebruikt, zit u vast aan hoeveel haakjes u de camera kunt programmeren. Vaak zijn dit slechts drie. Sommige camera's kunnen meer opnemen. Als alternatief kunt u sets met meerdere beugels maken (gecentreerd op verschillende middenbelichtingen) of terugkeren naar handmatige haakjes.
-
Als u handmatige modus gebruikt, wordt u beperkt door sluitertijd en diafragma. Als de scène erg helder is, kun je mogelijk niet snel genoeg (zeg 1/4000 seconde of sneller) opnemen op f / 8. U moet misschien stoppen (verlagen van het diafragma door het f-getal te verhogen).
De donkere belichting in deze afbeelding (gemaakt met een Nikon D200) werd bijvoorbeeld genomen met een sluitertijd van 1/2500 seconde, veel meer dan wat de meeste compacte digitale camera's kunnen maken bij f / 8.
Ter vergelijking: de Panasonic Lumix LZ8 werkt maximaal op f / 8 en 1/2000 seconde in handmatige modus. Omdat het diafragma niet kleiner kan worden en de sluitertijd niet sneller kan worden, gaat die foto de mogelijkheden van de LZ8 te boven.
-
-
Uw stijl: Sommige fotografen wijken niet af van drie haakjes bij -2 / 0 / + 2 EV.Het is hun stijl. Sommigen houden van vijf haakjes op +/- 1. 0 EV of een andere combinatie. Dat is het mooie van artistieke vrijheid: het is gratis.
Deze tabel vat de reden voor het kiezen van een specifiek aantal haakjes samen.
| Haken | Achtergrond | Opmerkingen |
|---|---|---|
| 2 | Anders zijn; minder foto's om te verwerken. | De meeste AEB-modi maken geen 2 haakjes. |
| 3 | Standaard AEB-haakjes; goed bereik indien gescheiden door +/- 2. 0
EV. |
Werkt goed met de hand en met belichtingscompensatie; minder
effectief op +/- 1. 0 EV en onder. |
| 4 | Soms is het nodig om van symmetrische haakjes naar
af te wijken voor een bijzonder donker of licht gebied. |
Je krijgt belichtingen die er uitzien als -4 / -2 / 0 / + 2
EV. |
| 5 | Minder ruis; meer details. | Vergelijkbaar met 3 belichtingen op +/- 2. 0 EV, slechts 5 opnamen zijn
normaal genomen op +/- 1 gemaakt. 0 EV met AEB. Handmatig zou u een groot dynamisch bereik krijgen met een opname van +/- 2. 0 EV. |
| 7-9 | Een ongelooflijk dynamisch bereik (tot het punt van overkill voor veel
scènes) als u opnamen maakt met +/- 2. 0 EV. De meeste opnamen maken 7 en 9 sets met +/- 1. 0 EV. |
Het beste met een professionele kalibratie van de spiegelreflexcamera. Veel moeilijker als je handmatig
fotografeert (vergeet bewegende objecten zoals wolken). Onmogelijk met belichtingscompensatie. |
Naarmate u meer ervaring opdoet met het opnemen van HDR, ontstaan uw eigen bracketingpatroon en voorkeuren. U kunt bijvoorbeeld besluiten om drie belichtingen te gebruiken, gescheiden door +/- 2. 0 EV. Dit dient als uw basislijn, die u kunt aanpassen of uitbreiden op basis van de omstandigheden ter plaatse.
