Video: 4 VERSTÖRENDE TV-Werbungen 2024
DSM-5 hebben een nieuwe diagnose geïntroduceerd die voortkwam uit onderzoek naar kinderen met chronische stemmingsstoornissen - prikkelbaarheid en emotionele / gedragsmatige uitbarstingen. Het concept van chronische gemoedsregulatie overlapt met de diagnose van bipolaire stoornis, maar ze zijn niet hetzelfde. Deze diagnose helpt kinderen vast te houden met irritatie van de basislijn en uitbarstingen die niet de cycli of episoden vertonen die nodig zijn om manie en daarom een bipolaire stoornis te diagnosticeren.
Disruptive mood disregulation disorder (DMDD) staat vermeld onder Depressieve stoornissen in de DSM-5, en de diagnostische criteria zijn als volgt:
-
Ernstige terugkerende buien uitbarstingen manifesteerden zich mondeling (bijvoorbeeld verbale uitbarstingen) en / of gedragsmatig (bijvoorbeeld fysieke agressie jegens mensen of eigendommen) die in verhouding tot de situatie of provocatie in grote mate of onevenredig zijn.
-
De humeuruitbarstingen zijn inconsistent met het ontwikkelingsniveau (ze zien er bijvoorbeeld uit als meer typische reacties bij een jonger kind).
-
De wankele uitbarstingen komen gemiddeld drie of meer keer per week voor.
-
De stemming tussen driftbuien is blijvend geïrriteerd of bijna het grootste deel van de dag boos, bijna elke dag, en is waarneembaar door anderen (bijvoorbeeld ouders, leraren en leeftijdsgenoten).
-
Criteria A-D zijn al 12 maanden of langer aanwezig. Gedurende die tijd heeft het individu geen periode van drie of meer opeenvolgende maanden gehad zonder alle symptomen in Criteria A-D.
-
Criteria A en D zijn aanwezig in ten minste twee van de drie instellingen (thuis, op school, met leeftijdsgenoten) en zijn ernstig bij ten minste één van deze instellingen.
-
De diagnose moet niet voor het eerst worden gesteld vóór de leeftijd van 6 jaar of na de leeftijd van 18 jaar.
-
Op basis van geschiedenis of waarneming is de leeftijd waarop de criteria A-E aanvangen vóór de leeftijd van 10 jaar.
-
Er is nooit een afzonderlijke periode van meer dan één dag geweest waarin de volledige symptoomcriteria, met uitzondering van de duur, voor een manische of hypomanische episode zijn vervuld.
-
Het gedrag komt niet exclusief voor tijdens een episode van ernstige depressie en wordt niet beter verklaard door een andere psychische stoornis (bijvoorbeeld autismespectrumstoornis, posttraumatische stressstoornis, separatieangststoornis, aanhoudende depressieve stoornis).
-
De symptomen zijn niet toe te schrijven aan de fysiologische effecten van een stof of aan een andere medische of neurologische aandoening.
Belangrijk is dat deze diagnose niet kan bestaan naast bipolaire stoornis of oppositionele opstandige stoornis.Als manie of hypomanie aanwezig is, is bipolair de diagnose. Als er symptomen van ODD aanwezig zijn, wordt in plaats daarvan de DMDD-diagnose gebruikt. DMDD kan naast depressie, ADHD, middelengebruik en andere aandoeningen bestaan.
Momenteel zijn er geen specifieke behandelaanbevelingen beschikbaar voor DMDD. Omdat het als een subset van depressie wordt beschouwd, is behandeling voor depressie vaak de eerste plaats om te beginnen. Als naast elkaar bestaande aandoeningen, zoals ADHD of angst, aanwezig zijn, zijn deze het doelwit. Meerdere middelen zijn meestal nodig voor een effectieve behandeling van deze kinderen, waaronder psychotherapie, opvoedingsondersteuning, educatieve accommodaties en mogelijke medicijnen.
De diagnose van DMDD kan nuttig zijn voor gezinnen die deze moeilijke gedragingen bij hun kinderen proberen te begrijpen. Realiseer je dat deze reacties niet alleen kinderen zijn die moeilijk of opzettelijk zijn, maar eerder te wijten zijn aan problemen in de circuits van hun zenuwstelsel die helpen om stemming en gedrag te reguleren. Inzicht in dit verschil in oorzaken verandert de behandeling en opvoeding aanzienlijk.
Een belangrijke overweging bij deze diagnose is dat als uw kind de diagnose bipolaire stoornis heeft, bepaalde medicijnen, zoals antidepressiva en stimulerende middelen, kunnen worden vermeden. De DMDD-diagnose biedt deze beperkingen niet meer dan enige voorzichtigheid bij het gebruik van deze medicijnen bij kinderen. Dit is buitengewoon nuttig, omdat het overmatig gebruik van de bipolaire stoornisdiagnose kan leiden tot beperking van het gebruik van medicijnen die nuttig kunnen zijn voor diagnoses zoals depressie, ADHD en angststoornissen.
