Hoe om te gaan met uitzonderingen in Python Gebruik de uiteindelijke clausule - dummies

Normaal wilt u elke uitzondering afhandelen die optreedt op een manier waardoor uw Python-toepassing niet crasht. Soms kun je echter niets doen om het probleem op te lossen en de toepassing zal zeker crashen.

Op dit moment is het uw doel om de toepassing te laten crashen, wat betekent dat u bestanden moet sluiten zodat de gebruiker geen gegevens verliest en andere taken van die aard uitvoert. Alles wat u kunt doen om schade aan gegevens en het systeem tot een minimum te beperken, is een essentieel onderdeel van het verwerken van gegevens voor een crashende applicatie.

De slotclausule maakt deel uit van de crash-applicatie-strategie. U gebruikt deze clausule om alle vereiste last-minute taken uit te voeren. Normaal gesproken is de slotclausule vrij kort en worden alleen oproepen gebruikt die waarschijnlijk zonder meer zullen slagen.

Het is essentieel om de bestanden te sluiten, de gebruiker uit te loggen en andere vereiste taken uit te voeren en de toepassing vervolgens te laten crashen voordat er iets vreselijks gebeurt (zoals een totale systeemstoring). Met deze noodzaak in gedachten, tonen de volgende stappen een eenvoudig voorbeeld van het gebruik van de slot-clausule.

1Open een Python-bestandsvenster.

Je ziet een editor waarin je de voorbeeldcode kunt typen.

2Typ de volgende code in het venster - druk na elke regel op Enter:

sys try importeren: verhoog ValueError-afdruk ("Een uitzondering verhogen"), behalve ValueError: print ("ValueError Exception!") Sys. exit () finally: print ("Verzorgen van last minute details.") print ("Deze code zal nooit worden uitgevoerd.")

In dit voorbeeld verhoogt de code een ValueError-uitzondering. De except-clausule wordt normaal uitgevoerd wanneer dit gebeurt. De oproep naar sys. exit () betekent dat de toepassing wordt afgesloten nadat de uitzondering is afgehandeld. Misschien kan de toepassing niet herstellen in dit specifieke geval, maar de toepassing eindigt normaal, wat de reden is waarom de functieaanroep final print () nooit zal worden uitgevoerd.

De code voor de definitieve clausule wordt altijd uitgevoerd. Het maakt niet uit of de uitzondering gebeurt of niet. De code die u in dit blok plaatst, moet een gemeenschappelijke code zijn die u altijd wilt uitvoeren. Wanneer u bijvoorbeeld met een bestand werkt, plaatst u de code om het bestand in dit blok te sluiten om ervoor te zorgen dat de gegevens niet worden beschadigd door in het geheugen te blijven in plaats van naar de schijf te gaan.

3Kies run → Run-module.

Je ziet een Python Shell-venster open. De toepassing geeft het bericht met de uitzonderingsclausule en het uiteindelijke clausulebericht weer. Het sys. exit () -oproep voorkomt dat een andere code wordt uitgevoerd.

4Ontdek het verhogen van de ValueError-aanroep door deze vooraf te voorzien van tekens van twee pond, zoals deze:

## raise ValueError

Als u de uitzondering verwijdert, wordt getoond hoe de tenslotte-clausule daadwerkelijk werkt.

5Sla het bestand op schijf op.

Dit zorgt ervoor dat Python de wijziging ziet.

6Kies run → Run-module.

Je ziet een Python Shell-venster open. De toepassing geeft een reeks berichten weer, inclusief het uiteindelijke clausulebericht. Dit deel van het voorbeeld laat zien dat de clausule finally altijd wordt uitgevoerd, dus u moet deze zorgvuldig gebruiken.